Αν καταφέρει να αγνοήσει κάποιος την πεζότητα και την κοινοτοπία στο «αναστάσιμο μήνυμα» του Αλέξη Τσίπρα από την Κέρκυρα, θα δυσκολευτεί πολύ να μην σχολιάσει τις μεταφορές που επιλέγει. 

Υπάρχει μία αντίληψη που θέλει όλα όσα εκτυλίσσονται στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ να είναι ένα καλοστημένο θέατρο, που καταλήγει σε ένα ακόμη «ναι» σε όλα για την διατήρηση της καρέκλας. Ισως δεν είναι έτσι. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έλεγε σε ανύποπτο χρόνο, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, όσο κάλπαζε προς την εξουσία: «υπάρχει ποτέ κυβέρνηση στην Ελλάδα με 15% στις δημοσκοπήσεις που να λέει θα φύγω σε δύο χρόνια;».

Από την Ρώμη και την παρ’ ολίγον – πάλι – αλλαγή της Ευρώπης μέσα σε ένα τριήμερο, ο Αλέξης Τσίπρας πετάχτηκε την Δευτέρα στην Αμαλιάδα και προσπάθησε να οικειοποιηθεί πολιτικά και τον Νίκο Μπελογιάννη. Λες και αρκεί ένα γαρύφαλλο.

Αποκαλυπτικό της νοοτροπίας που διαπνέει τον ίδιο, την κυβέρνηση και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το άρθρο του Αλ. Τσίπρα στην Εφημερίδα των Συντακτών της Δευτέρας. 
Με το προσωπείο του ευρωπαϊστή, νεωτερικού, και θεσμικού συνομιλητή, ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται να διατυπώνει παραινέσεις και νουθεσίες προς τους ευρωπαίους ηγέτες, να δίνει συμβουλές στους Σοσιαλδημοκράτες και, παρεμπιπτόντως, να κάνει και κάποια αναφορά στην αξιολόγηση που δεν κλείνει, αλλά θα κλείσει - συμπτωματικώς με άρθρο του στην ίδια εφημερίδα τον Νοέμβριο έλεγε ότι η εκκρεμότητα θα έκλεινε τον Δεκέμβριο (του 2016)…

Η τάση του Αλέξη Τσίπρα να παρουσιάζει την πραγματικότητα όπως επιθυμεί, περνά πλέον σε μία άλλη σφαίρα.

Πριν από ακριβώς δύο χρόνια, στις 18 Φεβρουαρίου 2015, εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Προκόπης Παυλόπουλος. Με μία επίπλαστη διακομματική συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και της πολιτικά εκβιαζόμενης ΝΔ (πλην Κυριάκου Μητσοτάκη).