Το ζήτημα είναι ότι η συγκέντρωση αυτή, η οποία διαφημίζεται ως κίνημα «Παραιτηθείτε», κατατρύχεται από αντιφάσεις, πολιτική δειλία και αμηχανία, σε βαθμό που είναι αμφίβολο αν μπορεί να έχει ουσιαστικό πολιτικό αντίκτυπο υπό τις παρούσες συνθήκες.
Η αντιπολίτευση, ενώ κατά κάποιους συνέβαλε στην οργάνωση της κινητοποίησης, αρνήθηκε να αναλάβει την «πατρότητα» της διαμαρτυρίας. Η επίσημη εκδοχή ήταν πως δεν ήθελε να καπελώσει την διαδήλωση. Η πραγματική ήταν πως φοβόταν: αν η συγκέντρωση δεν είχε επιτυχία, το πολιτικό φιάσκο θα ήταν θλιβερό. Πολιτική άτολμη, φοβική και αμήχανη φανερώνουν αυτά.
Στην ουσία όμως φαίνεται πως η αντιπολίτευση και πολλοί από τους πολίτες που συμμετείχαν στην μεγάλη συγκέντρωση δεν αντιλαμβάνονται την πολιτική πρακτική του Τσίπρα και την κυβέρνησης. «Τσίμπησαν» για παράδειγμα προ ημερών, όταν ο Ν. Φίλης προβοκάρισε ακολουθώντας την παραδοσιακή μέθοδο και είπε ότι η διαδήλωση θα ήταν στα όρια της συνταγματικής ανοχής ή όταν ο Νεφελούδης μίλησε για τα καλσόν…
Δεν κατάλαβαν οι περισσότεροι ότι αυτού του είδους την αντιπαράθεση επιθυμεί και επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν τον ενδιαφέρει αν κόσμος θα διαδηλώσει μαζικά. Ισως δε και να ήθελε να υπάρχει μεγάλη συμμετοχή: Εχει σπεύσει εκ προοιμίου να χαρακτηρίσει τον κόσμο αυτόν και να τον «στιγματίσει» με τον τρόπο που ξέρει και θέλει, ως ταξικό αντίπαλο, υπεύθυνο για την κατάσταση της χώρας, υπηρέτη άλλων, προηγούμενων, κακών μνημονίων και ηθικά μετέωρο.
Αυτό επιθυμεί ο ΣΥΡΙΖΑ και όσο δεν το κατανοούν στην αντιπολίτευση, τόσο θα μακραίνει ο δρόμος για την αποχώρηση της κυβέρνησης – η οποία ούτως ή άλλως δεν πρόκειται να αποχωρήσει, αλλά να πολεμήσει μέχρις εσχάτων για την παραμονή της στην εξουσία και την εργαλειοποίηση της νέας κοινωνικής πραγματικότητας. Με προπαγάνδα, παροχές προς συγκεκριμένες εκλογικές πελατείες και παρελκυστικές τακτικές.
Το πεδίο αυτό εξακολουθεί να είναι ευνοϊκό για τον Τσίπρα. Ισως όχι όσο ήταν πέρυσι το καλοκαίρι, αλλά σίγουρα για το διάστημα κατά το οποίο η αντιπολίτευση είτε θα ψάχνεται για το αν θα δημιουργήσει έναν νέο (τεχνητό) πολιτικό πόλο, είτε θα ακολουθεί την γνωστή, βαρετή και υπό τις σημερινές συνθήκες επικίνδυνη τακτική του ώριμου φρούτου.
Για όσους αμφιβάλλουν, μία επισήμανση του Π. Λαφαζάνη, βαθέως γνώστη των εγχειριδίων και πρακτικών της Αριστεράς, είναι διαφωτιστική: «το πολυδιαφημισμένο "παραιτηθείτε" δεν ενοχλεί καθόλου την κυβέρνηση και τον Τσίπρα. Αντίθετα ο Αλ. Τσίπρας και η ομάδα του παρακαλάει να βρίσκονται απέναντι του, ως δήθεν αντίπαλοι, ψευτοκινήματα που στηρίζουν τα μνημόνια και τη λιτότητα και το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να διαδεχθεί τον Τσίπρα ο Μητσοτάκης, για να συνεχίσει την μνημονιακή λεηλασία από κει που την άφησε ο νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ», είπε ο πρώην σύντροφος του Τσίπρα.