Εν μέσω εκκρεμοτήτων και εν αναμονή της τελικής (;) φάσης συζητήσεων με τους δανειστές ο Τόμσεν φέρεται να δηλώνει κάποια πράγματα, τα οποία ούτε άγνωστα είναι, ούτε τόσο εχθρικά προς την Ελλάδα. Πρόκειται μάλλον για μία παγερή αποτύπωση της πραγματικότητας και όλων όσων κατά βάση είναι γνωστά, όμως ελάχιστοι στην Αθήνα και την Ευρώπη είναι πρόθυμοι να παραδεχθούν.

Λέει ο Τόμσεν, σύμφωνα με το Wikileaks: «Δεν πρόκειται να δεχτώ ένα πακέτο μικρών μέτρων».

«Τι θα χρειαστεί για να φτάσουμε σε σημείο αποφάσεων; Στο παρελθόν, μόνο μία φορά ελήφθησαν αποφάσεις και ήταν όταν οι Ελληνες επρόκειτο να ξεμείνουν σοβαρά από χρήματα και να χρεοκοπήσουν. Πιθανόν αυτό θα συμβεί ξανά. Σε αυτή την περίπτωση, θα τραβήξει έως τον Ιούλιο και είναι ξεκάθαρο ότι οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συζητούν για ένα μήνα πριν από το Brexit». 

Προσθέτει δε κάποια στιγμή: «Η άλλη πιθανότητα, που πίστευα ότι θα είχε γίνει ήδη και είμαι έκπληκτος που δεν έγινε, είναι ότι εξαιτίας της κατάστασης με το προσφυγικό θα θέλουν να καταλήξουν σε συμπέρασμα. Ουσιαστικά εμείς εκείνη τη στιγμή λέμε "Κοίτα, κ. Μέρκελ, πρέπει να σκεφτείς τι είναι περισσότερο δαπανηρό: να συνεχίσεις χωρίς το ΔΝΤ ή να κάνεις την ελάφρυνση χρέους που εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται η Ελλάδα προκειμένου να μας κρατήσεις;". Αυτό είναι πραγματικά το θέμα».

Αυτά τα πολύ απλά και ξεκάθαρα στοιχεια πυροδότησαν στην Αθήνα έναν νέο κύκλο συνωμοσιολογίας και «κρίσης». συσκέψεις συγκλήθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου, Κοτζιάς και Τσακαλώτος προφανώς πρότειναν τρόπους αντιμετώπισης της «κρίσης» και εν τέλοει αποφασίστηκε να εκδοθεί μία ανακοίνωση από την κυβερνητική εκπρόσωπο, στην οποία αναφερόταν: «Η ελληνική κυβέρνηση ζητά εξηγήσεις από το ΔΝΤ για το αν η επιδίωξη δημιουργίας συνθηκών χρεωκοπίας στην Ελλάδα, λίγο πριν το δημοψήφισμα στη Βρετανία, αποτελεί την επίσημη θέση του Ταμείου».

Εκ πρώτης όψεως η ανακοίνωση καταδεικνύει κάτι άκρως ανησυχητικό. Οτι η κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει πραγματικά δεδομένα και να αντιληφθεί το περιβάλλον στο οποίο καλείται επιτέλους να λάβει αποφάσεις.

Εν ολίγοις, να τελειώνει δηλαδή με την εκκρεμότητα της αξιολόγησης, προτού φυθάσει ο κόμπος στο χτένι.

Ισως όμως η αντίδραση να αποκαλύπτει τις πραγματικές διαθέσεις της κυβέρνησης: να παρατείνει όντως την εκκρεμότητα έως την περίοδο του βρεταικού δημοψηφίσματος, πιστεύοντας ότι με μία τέτοια σπέκουλα θα «πιέσει» τους δανειστές.

Αν συμβαίνει το δεύτερο, άλλη μία - μεγάλη - περιπέτεια βρίσκεται μπροστά μας.