Με λίγα λόγια το κόστος είναι τόσο μεγάλο που δύσκολα προς το παρόν μπορούμε να το προσεγγίσουμε με ακρίβεια αλλά οι εκτιμήσεις μιλάνε για αρκετά δισ. Ευρώ.
Η πτώση του χρηματιστηρίου τις προηγούμενες ημέρες συνδέεται ασφαλώς και με τις καταστροφές, αφού οι επενδυτές αξιολογούν τη ζημιά στην οικονομία η οποία αργά ή γρήγορα πρέπει να πληρωθεί από όλους, συμπεριλαμβανομένων ασφαλώς και των επιχειρήσεων. Η καταστροφή αυτή ήρθε να προστεθεί στη ζημιά που προκαλούν οι αυξήσεις επιτοκίων στις τιμές των μετοχών παγκοσμίως και που επηρεάζουν ασφαλώς και το ελληνικό χρηματιστήριο.
Χονδρικά αυτή είναι η πρώτη εικόνα για την επιρροή που θα έχει στην οικονομία η πλημμύρα του θεσσαλικού κάμπου.
Διαλυμένο κράτος
Όσον αφορά στις ευθύνες για την καταστροφή αυτή, όπως και για την μεγάλη καταστροφή της Θράκης από την πυρκαγιά, αλλά και για όλες τις άλλες καταστροφές που μας συμβαίνουν, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε τα εξής: Πρώτον ότι και οι δυο μεγάλες καταστροφές, δηλαδή πυρκαγιά Δαδιάς και πλημμύρες σε Πήλιο και Θεσσαλικό κάμπο, οφείλονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην ένταση των φυσικών φαινομένων, δηλαδή ζέστη και αέρας στη Δαδιά, πρωτοφανής βροχόπτωση στη θεσσαλία.
Δεύτερον ότι και οι δυο αυτές καταστροφές ήταν προβλέψιμες, ίσως και αναμενόμενες και θα έπρεπε το κράτος να έχει προετοιμαστεί πολύ καλύτερα. Τρίτον η αντίδραση του κράτους ήταν και στις δυο περιπτώσεις αργή και μέτριου αν όχι κακού σχεδιασμού. Πέμπτον ότι οι άνθρωποι που ρίχτηκαν στη μάχη για να τις περιορίσουν και να διασώσουν ό,τι μπορούσαν εξάντλησαν κάθε δυνατότητα, μέχρι αυτοθυσίας.
Το συμπέρασμα όλων αυτών των παραγόντων είναι ότι ενώ όταν εκδηλώνεται η καταστροφή οι άνθρωποι λειτουργούν με ζήλο και δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους, το κράτος δεν λειτουργεί καθόλου προληπτικά. Στην πραγματικότητα, το ελληνικό κράτος βρίσκεται σε βαρύ λήθαργο διαρκώς και ξυπνάει μόνο όταν η καταστροφή είναι σε εξέλιξη - φυσικά τότε είναι αργά.
Πέραν των μεγάλων φυσικών καταστροφών που αναδεικνύουν την ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού - και φυσικά την απόλυτη ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού ανεξαρτήτως κόμματος - καθημερινά διαπιστώνουμε όλοι ότι το κράτος δεν λειτουργεί σωστά και σε πολλές περιπτώσεις δεν λειτουργεί καθόλου.
Που το βλέπουμε; Τα παραδείγματα είναι άπειρα.
Το βλέπουμε στον δρόμο όπου συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα με μηχανάκια αφού είναι πάρα πολλοί αυτοί που δεν φοράνε κράνος στο μηχανάκι, που δεν σέβονται τις προτεραιότητες, τα όρια ταχύτητας ή που οδηγούν μεθυσμένοι, δεν σέβονται δηλαδή το νόμο και η Αστυνομία λειτουργεί πολύ χαλαρά σε αυτόν τον τομέα. Το βλέπουμε στα καράβια που όπως μάθαμε τώρα υπάρχει νόμος που επιβάλλει να είναι κλειστός ο καταπέλτης για να αποπλεύσει το πλοίο, ενώ όλοι έχουμε δει πως όλα τα καράβια φεύγουν από τα λιμάνια με ανοιχτούς τους καταπέλτες και οι λιμενικοί που βρίσκονται στην προβλήτα … τους γνέφουν καλό ταξίδι. Αυτό το μάθαμε τώρα επειδή δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος, αλλά ο νόμος υπήρχε πάντα και κανείς δεν τον τηρούσε, όλα τα καράβια έφευγαν με ανοιχτούς τους καταπέλτες το καλοκαίρι στις ώρες αιχμής, τους οδηγούς και τους επιβάτες στο γκαράζ πάντα στον κατάπλου και ενίοτε και στον απόπλου. Το ότι δεν έχουμε θρηνήσει θύματα είναι θέμα τύχης. Όπως και το σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών έγινε επειδή δεν ακολουθήθηκε κανένα από τα πρωτόκολλα ασφαλείας και τράκαραν δυο τρένα στη μια και μοναδική γραμμή που έχουμε και δεν μπορούμε να την επιβλέψουμε.
Το βλέπουμε στο γεγονός ότι τα χωράφια είναι κατά κανόνα γεμάτα ξερόχορτα και τα φρεάτια το ίδιο, με αποτέλεσμα να έχουμε συνεχώς μικρές πυρκαγιές και πλημμύρες ακόμη και με μέτριας έντασης βροχές. Το βλέπουμε από τα σπίτια που είναι χτισμένα μέσα σε δάση ή πάνω σε ρέματα ή και στις παραλίες. Το βλέπουμε από τις αυθαίρετες καταλήψεις παραλιών από “επιχειρηματίες - ομπρελάδες”. Το βλέπουμε με λίγα λόγια καθημερινά παντού γύρω μας.
Τι μπορεί να γίνει για να αφυπνιστεί ο κρατικός μηχανισμός και να λειτουργήσει το κράτος; Πρώτα πρέπει να αφυπνιστούν οι πολιτικοί - των οποίων δουλειά είναι να κάνουν το κράτος να λειτουργεί - και να απαιτήσουν την εφαρμογή όλων των νόμων. Θα χρειαστεί για να γίνει αυτό πολύ μεγάλη αποφασιστικότητα καταρχήν από τον πρωθυπουργό ο οποίος θα πρέπει να δώσει εντολή στους υπουργούς του να εφαρμοστεί παντού ο νόμος και να τους απειλήσει ότι αν δεν φέρουν αποτέλεσμα θα φύγουν επί τόπου χωρίς συζήτηση. Και φυσικά θα χρειαστεί πολύ δουλειά από τους υπουργούς να επιβάλουν αυτή την εντολή στην ιεραρχία του δημοσίου που υπάγεται στην αρμοδιότητα καθενός. Είναι δυστυχώς παγιωμένη νοοτροπία η αδράνεια, η αδιαφορία και η ανευθυνότητα στο δημόσιο τομέα και σε πάμπολλες περιπτώσεις σχετίζεται και με διαφθορά που ξεκινάει από την κορυφή και φτάνει μέχρι τη βάση της ιεραρχίας στο δημόσιο.
Το βέβαιο πάντως είναι ότι αν συνεχιστεί η κατάσταση που επικρατεί σήμερα, θα έχουμε πολύ περισσότερες και πολύ μεγαλύτερες καταστροφές στο μέλλον και ότι κάθε προσπάθεια και πρόοδος που γίνεται σε ορισμένους τομείς θα πηγαίνει χαμένη από τη γενική κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού.