Οι Εβραίοι κύλησαν στο διάβα της Ιστορίας ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Κράτησαν και θρησκεία και γλώσσα. Έγραψαν σελίδες θάρρους με τους Μακκαβαίους και τους Ζηλωτές. Κατόρθωσαν να επιβιώσουν στη διασπορά παρ' όλους τους διωγμούς, που κατά καιρούς υπέστησαν. Πρόκοψαν οικονομικά, όπου κι αν πήγαν. Μπόλιασαν το δυτικό πολιτισμό με δυό δημοφιλέστατες κοσμοθεωρίες, το Χριστιανισμό και το Μαρξισμό. Σήμερα - μετά τη περιπέτεια του ναζισμού και με τις πλάτες των ΗΠΑ - είναι μιά αφανής παγκόσμια δύναμη κι ένα κράτος πρότυπο για τους υπηκόους του.

Οι Έλληνες, απ' την άλλη, κύλησαν λιγότερο ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Απώλεσαν θρησκεία, κράτησαν γλώσσα. Προσαρμόστηκαν κι έγιναν Ρωμηοί. Κράτησαν ως διάδημα τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό και το σέβας όλου του κόσμου σαν το πιό ευφυή λαό που υπήρξε ποτέ. Διεσώθησαν με νύχια και δόντια στον ίδιο το τόπο τους, έβγαλαν απαράμιλλους ήρωες, πρόκοψαν ως άτομα. Αλλά μέχρις εκεί. Σήμερα, διακόσια χρόνια μετά τη παλιγγενεσία, είναι μιά ασήμαντη οντότητα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

Οι δυό λαοί απ' αρχαιοτάτων χρόνων είναι σε διαρκή κόντρα. Ο καυγάς γίνεται για το ποιος είναι ο πιό έξυπνος. Σύνορα μαζί τους δεν έχουμε πιά, οι Σελευκίδες έχουν πεθάνει προ πολλού. Κι όμως οι δυό λαοί έχουν κοινά μοναδικά χαρακτηριστικά: το "ανάδελφο", την οξύνοια, την εμπορία, την ευελιξία, την επιβίωση, τη μακρά ιστορική συνέχεια.

Είναι καιρός να πάψει αυτή η προαιώνια διαπάλη. Aς κρατήσει ο κάθε λαός τους πελάτες του στη πώληση σκέψης. Ας προσανατολιστούμε - έτσι που έχουν έρθει τα πράγματα - να τείνουμε κλάδο ελαίας στο Ισραήλ. Ας αλλάξουμε ρότα σ' αυτό που μας ενθάρρυναν οι Αμερικάνοι, δηλαδή να είμαστε φίλοι των Παλαιστινίων, ώστε μέσω ημών να έχουν ανοιχτό δίαυλο. Άλλο το ηθικόν κι άλλο η πολιτική σκοπιμότητα. Επειδή δε βλέπω να μας φέρονται καλύτερα γείτονες κι εταίροι, ας απαλλαγούμε από δεισιδαιμονίες του παρελθόντος και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε ένα νέο στρατηγικό σύμμαχο. Μπας και δούμε καμμιά χαραμάδα φωτός.