Ειδικά όργανα που υπάρχουν στα διαστημικά τηλεσκόπια απλά εντοπίζουν πού περίπου βρίσκεται μία Μαύρη Τρύπα, καταγράφοντας τα όρια της περιοχής όπου τα υλικά και τα άστρα αρχίζουν να έχουν «περίεργη» συμπεριφορά επειδή πλησιάζουν στην Μαύρη Τρύπα και αρχίζουν να καταστρέφονται.
Σχηματικά: Οτιδήποτε πέσει μέσα σε μία Μαύρη Τρύπα εξαϋλώνεται, εξαφανίζεται.
Τις προηγούμενες ημέρες δημοσιοποιήθηκε από την Eurostat μία πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη. Θέμα της μελέτης η σύγκριση για το 2023 του Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) δηλαδή του Κατά Κεφαλή ΑΕΠ σε Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης (Purchasing Power Parity) του κάθε κράτους-μέλους της Ε.Ε-27 με τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ε.Ε-27. Δυσνόητος όρος που θα προσπαθήσουμε στην συνέχεια και χωρίς να γίνουν νοηματικές εκπτώσεις να εκλαϊκεύσουμε.
Αγοραστική Δύναμη (Purchasing Power)
Θεωρείται η ποσότητα συγκεκριμένων αγαθών και υπηρεσιών που μπορούν να αγοράσουν άτομα η νοικοκυριά με μία εκ των προτέρων ορισμένη νομισματική μονάδα (πχ 100 Euro). Επί της ουσίας η ετήσια τιμή της αγοραστικής δύναμης ορίζει ποσοτικά την δυνατότητα που έχουν τα άτομα η τα νοικοκυριά μίας χώρας για αγορά καταναλωτικών αγαθών και υπηρεσιών, άρα πρόκειται για ένα κριτήριο που αποτυπώνει κατά τρόπο αξιόπιστο και αντικειμενικό την οικονομική ευημερία του κράτους.
Σύμφωνα λοιπόν με την συγκεκριμένη μελέτη της Eurostat το Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) της Ελλάδας διαμορφώθηκε το 2023 στο 67% του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου. Όσο δηλαδή ήταν και το 2022. Συνεπώς το 2022 και το 2023 η αγοραστική δυνατότητα του Έλληνα καταναλωτή σε σχέση με τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Μέσο Όρο παρέμεινε στα ίδια επίπεδα, παρ’ ότι η οικονομία αναπτύχθηκε κατά 2%.
Συγκεκριμένα, από το 2019 και μετά (περίοδος εκτός μνημονιακής επιτήρησης και διακυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας) το Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) συγκρινόμενο με τον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό Μέσο Όρο έχει ανά έτος τις παρακάτω απολογιστικές τιμές.
· Το 2019, 66%
· Το 2020, 62% (Έτος πανδημίας-Ύφεση 9%)
· Το 2021, 63% (Έτος μετά πανδημία-Αναπτυξιακή Έκρηξη 8,4%)
· Το 2022, 67% (Ανάπτυξη 5,6%)
· Το 2023, 67%( Ανάπτυξη 2% ).
Συμπέρασμα: Μετά το τέλος των μνημονίων και παρά την έντονα αναπτυξιακή δυναμική που αναπτύσσει η οικονομία, η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων παραμένει καθηλωμένη σε σχέση με τον Ευρωπαϊκό Μέσο Όρο. Χώρες του Νότου όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία, που την προηγούμενη δεκαετία βρέθηκαν και αυτές στο επίκεντρο της κρίσης χρέους της ευρωζώνης βρίσκονται πολύ πιο πάνω από την Ελλάδα, στο 83%, 89% και 97% του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου. Σχεδόν όλες οι χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ που ανήκουν στην Ε.Ε-27 δηλαδή Ρουμανία, Κροατία, Σλοβενία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Εσθονία, Λετονία, ξεπερνούν την Ελλάδα σε Κατά κεφαλή ΑΕΠ (PPP).
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Η απάντηση δίνεται και πάλι από τα στοιχεία της Eurostat και συγκεκριμένα από τις ετήσιες τιμές του Επιπέδου Τιμών κάθε χώρας, δηλαδή των ημερήσιων τιμών ενός συνόλου καθορισμένων αγαθών και υπηρεσιών (το καλάθι του καταναλωτή) που καταχωρούνται σε μία βάση δεδομένων για μία ορισμένη χρονική περίοδο (πχ έτος). Όλοι καταλαβαίνουμε ότι όταν οι τιμές του Επιπέδου Τιμών είναι πολύ μεγαλύτερες από τις τιμές του Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) η φτωχοποίηση της κοινωνίας αυξάνεται.
Από την μελέτη των ιστορικών στοιχείων για το Επίπεδο Τιμών και το Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) στην Ελλάδα (επισυναπτόμενο διάγραμμα) βλέπουμε ότι πριν την είσοδο της χώρας στο καθεστώς των μνημονίων, δηλαδή το 2009 και 2010, οι αποκλίσεις μεταξύ αυτών των δύο μεγεθών ήταν σημαντικά μικρότερες από τις αποκλίσεις που παρατηρούνται καθ’ όλη την διάρκεια της οικονομικής κρίσης. Το 2022 παρ’ ότι η χώρα έχει βγει από το καθεστώς της μνημονιακής επιτήρησης η απόκλιση μεταξύ του Επιπέδου Τιμών και του Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) παραμένει στα μνημονιακά επίπεδα αφού το Επίπεδο Τιμών βρίσκεται στο 88,2% (18η θέση στην Ε.Ε-27) και το Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) στο 67% του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου.
Για να γίνει αντιληπτή η υστέρηση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων καταναλωτών, θα χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα μίας χώρας που γνώρισε και αυτή την μνημονιακή περιπέτεια. Το 2023 το Κυπριακό Κατά Κεφαλή ΑΕΠ (PPP) βρίσκονταν στο 91% του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου ενώ το Επίπεδο Τιμών του 2022 στο 92% του Ευρωπαϊκού Μέσου Όρου.
Όλα όμως τα παραπάνω θα ήταν μία θεωρητική προσέγγιση του προβλήματος ακρίβεια-πληθωρισμός-αγοραστική δύναμη, αν δεν επιβεβαιώνονταν από την πρόσφατη (29 Μαρτίου 2024) κυβερνητική απόφαση για τον κατώτατο μισθό που με απόφαση της κυβέρνησης ορίστηκε στα 830 Euro. Οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα.
· Το 2023 ο κατώτατος μισθός (14 καταβολές) είχε οριστεί με κυβερνητική απόφαση στα 780 Euro (μικτές αποδοχές) δηλαδή στα 667-668 Euro (Καθαρές Αποδοχές). Το 2024 ο κατώτατος μισθός (14 καταβολές) ορίσθηκε με κυβερνητική απόφαση στα 830 Euro (μικτές αποδοχές), δηλαδή στα 715 Euro (Καθαρές Αποδοχές).
· Βάσει των παραπάνω. Η ετήσια μικτή αύξηση είναι 700 Euro (14Χ50 Euro) η 1,91 Euro/ημερησίως και η ετήσια καθαρή αύξηση 672 Euro (14X48 Euro) η 1,84 Euro/ημερησίως. (ΣΣ:365 ημέρες)
Τι μπορεί να πει λοιπόν ο οποιοσδήποτε καλόπιστος άνθρωπος που παρακολουθεί ενεός την κυβερνητική προσπάθεια να τον πείσει ότι πρόκειται για ηγεμονικές αυξήσεις.
Είναι τόσο πενιχρές οι αυξήσεις που δεν υπάρχουν πλέον επιχειρήματα για να στηρίζουν αυτή την πολιτική. Γι’ αυτό και υποχρεώνονται να ανασύρουν και να χρησιμοποιήσουν τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα που χρησιμοποίησαν και πέρσι. Ο εργαζόμενος σε σχέση με το 2019 θα εισπράξει τρεις επί πλέον μισθούς. Όποιος δεν πιστεύει δεν έχει παρά να κοιτάξει τις περσινές και τις εφετινές σχετικές κυβερνητικές ανακοινώσεις. Ρε παιδιά… οι εργαζόμενοι εισέπραξαν πέρσι τους τρείς παραπάνω μισθούς δεν έχει περίσσευμα και για εφέτος, πείτε τίποτε άλλο πιο έξυπνο και πιο φρέσκο.
Αυτές τις ημέρες η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στα θέματα κράτους δικαίου που, όπως φαίνεται από αρκετές ενδείξεις παραβιάζεται είτε στο θέμα των υποκλοπών, είτε στο θέμα της διερεύνησης της ανείπωτης τραγωδίας των Τεμπών, είτε στο θέμα της διαρροής των προσωπικών στοιχείων των ψηφοφόρων που γράφτηκαν στην βάση του Υπουργείου Εσωτερικών.
Η στήλη πολύ έγκαιρα είχε προβλέψει αυτές τις εξελίξεις και ως προς την διερεύνηση των αιτίων για την ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών ( 13 Μαρτίου 2023-Το δυστύχημα ως «μαύρος κύκνος» και οι προετοιμασίες για την επόμενη ημέρα) και για την διαρροή των προσωπικών δεδομένων των ψηφοφόρων από το Υπουργείο των Εσωτερικών (18 Δεκεμβρίου 2023-Η πολιτική ηγεμονία και η παγίδα της Ιστορίας). Γι’ αυτό και δεν επανήλθε.
Επικεντρωθήκαμε από την αρχή σχεδόν της θητείας αυτής της κυβέρνησης στα θέματα οικονομίας. Ήμασταν βέβαιοι ότι η ανέλπιστη και πέραν κάθε πρόβλεψης ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που πέτυχε ο Κ. Μητσοτάκης στις βουλευτικές εκλογές του Μαϊου-Ιουνίου 2023, θα άνοιγε το κουτί της Πανδώρας και θα απελευθέρωνε τις πιο ακραίες νέο-φιλελεύθερες πολιτικές και πρακτικές.
Η ακρίβεια, η άνιση κατανομή του πλούτου, η σταδιακή επιστροφή στο χρεοκοπημένο προ-μνημονιακό οικονομικό μοντέλο, η χαμηλή καταναλωτική ικανότητα των Ελλήνων, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που μάλλον έγκαιρα και εύστοχα αναδείξαμε για να δείξουμε τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής και για να πείσουμε ότι η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ήταν βαθιά ταξική και αντιδραστική. Οι πενιχρές καθαρές αυξήσεις των 1,84 Euro/ημερησίως για το 2024 που πρόσφατα ανακοινώθηκαν, δικαιώνουν τις περισσότερες από τις απόψεις μας.
Ο Κ. Μητσοτάκης και τα κυβερνητικά στελέχη προβάλουν τα κυβερνητικά επιτεύγματα στην οικονομία. Αποφεύγουν βέβαια όπως ο διάβολος το λιβάνι οποιαδήποτε συγκεκριμένη αναφορά σε ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία. Γενικότητες με ολίγον Economist και μέχρι εκεί. Εμείς, αντίθετα, πιστεύουμε ότι δεν αργεί η ημέρα που η οικονομία θα λειτουργεί όπως ακριβώς μία Μαύρη Τρύπα, θα εξαϋλώνει δηλαδή οποιοδήποτε θέμα προβάλει η κυβερνητική πολιτική.