Ολοκληρώνει το 2000 τις μεταπτυχιακές του σπουδές (MSc) στο Πανεπιστήμιο του Birmingham και ξεκινά την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως Διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Ανάπτυξης της εταιρείας Mantis SA. Το 2001 είναι συνιδρυτής και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Fortis SA από την οποία αποχωρεί το 2012, για να κατέβει με την Νέα Δημοκρατία στις Βουλευτικές εκλογές.
Για την ιστορία: Η εταιρεία Mantis SA δραστηριοποιείται στον ευρύτερο χώρο της διατροφικής αλυσίδας (αναψυκτικά-αντιπρόσωπος της Red Bull, ποτά κλπ.). Ανήκει στους αδελφούς Αλέξανδρο (γαμπρός του Κ. Σκρέκα) και Χαράλαμπο Κρομμύδα. Η εταιρεία FORTIS SA είναι θυγατρική της MANTIS SA.
Οι πρώτες κυβερνητικές θέσεις
Το 2012 εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής Τρικάλων με την Νέα Δημοκρατία. Γίνεται ευρύτερα γνωστός όταν τοποθετείται από τον τότε Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, Υπουργός Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας (Οκτώβριος 2014-Φεβρουάριος 2015). Στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που προκύπτει μετά τις εκλογές του 2019 διορίζεται από τον Κ. Μητσοτάκη αρχικά Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Ιούνιος 2019-Δεκέμβριος 2020) και στην συνέχεια αναβαθμίζεται σε Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Ιανουάριος 2021-Μαιος 2023). Με αντικειμενικά κριτήρια η θητεία του στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν μπορεί θα θεωρηθεί επιτυχημένη. Εκείνη την περίοδο οι τιμές που αγοράζει η χώρα το ηλεκτρικό ρεύμα είναι από τις υψηλότερες της Ε.Ε. Γεγονός που προκαλεί την κριτική της στήλης (12 Φεβρουαρίου 2022, Αγαπητέ κ. Σκρέκα, μας «έφαγε» η Τσεχία με τις ομορφιές της). Η κυβερνητική δικαιολογία είναι ότι η αιτία για τις υψηλές τιμές ηλεκτρικού ρεύματος είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία και το ακριβό φυσικό αέριο. Όπως όμως γνωρίζουμε, η κατάσταση στην διεθνή αγορά φυσικού αερίου ομαλοποιήθηκε σχετικά γρήγορα αλλά οι τιμές αγοράς του ηλεκτρικού ρεύματος από την χώρα μας παρέμειναν υψηλές. Ο Κ. Μητσοτάκης μάλλον όμως διαφωνεί με όλα αυτά, αφού μετά τις διπλές εκλογές του Μαΐου-Ιουνίου 2023 αναβαθμίζει εκ νέου τον Κ. Σκρέκα και τον τοποθετεί στο Υπουργείο Ανάπτυξης.
Αοριστίες κατά της ακρίβειας
Την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου ο Υπουργός Ανάπτυξης Κ. Σκρέκας έδωσε βροντερό παρών στην μάχη εναντίον της ακρίβειας που πλήττει βάναυσα τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Συγκάλεσε σύσκεψη με την Ένωση Super Market Ελλάδας. Μετά το τέλος δε της σύσκεψης έκανε την παρακάτω δήλωση.
· «Σε αυτή την μάχη πρέπει να είμαστε όλοι μαζί. Βασική προτεραιότητα της Κυβέρνησης μας και του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη είναι η στήριξη των πολιτών απέναντι στην δυσβάσταχτη ακρίβεια. Είναι αναγκαίο να το αντιληφθούν και οι εταιρείες πώλησης προϊόντων απαραίτητων για την διαβίωση του νοικοκυριού και με αίσθημα ευθύνης και κοινωνικής συνείδησης να σταθούν δίπλα στην ελληνική οικογένεια. Και βέβαια , δεν είναι μόνο θέμα ηθικής και αλληλεγγύης αλλά και επιχειρηματικής βιωσιμότητας. Αυτόν τον κάβο πρέπει να τον περάσουμε όλοι μαζί. Από την πλευρά της πολιτείας εγγυόμαστε ότι όλα αυτά θα πραγματοποιηθούν με κανόνες που τονώνουν τον ανταγωνισμό, αυξάνουν την διαφάνεια και διασφαλίζουν προσιτές τιμές προϊόντων για τους καταναλωτές»
Από που να αρχίσεις και που να τελειώσεις με αυτό μνημείο αοριστίας και φαιδρής προπαγάνδας. Αν όντως ο Υπουργός και η κυβέρνηση έχουν προτεραιότητα την στήριξη των πολιτών απέναντι στην δυσβάσταχτη ακρίβεια, τότε ας ξεκινήσουν με «τα του οίκου τους» και ας φροντίσουν να μην αγοράζει η χώρα τόσο ακριβά το ηλεκτρικό ρεύμα αλλά σε τιμές συμβατές με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Οι τιμές του ρεύματος
Το Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2023 η μέση ετήσια τιμή αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος για της χώρα μας είχε διαμορφωθεί στα 123,90 Euro/MWh και ήταν η 4η υψηλότερη πανευρωπαϊκά. Με τόσο υψηλές ηλεκτρικής ενέργειας είναι αδύνατον να σχεδιασθεί και να υλοποιηθεί αξιόπιστη πολιτική εναντίον της ακρίβειας. Πόσο μάλλον αν περιμένει η κυβέρνηση να ευαισθητοποιηθούν οι ιδιοκτήτες super market και να αυτό-ελεγχθούν στα θέματα τιμών.
Λαϊκισμός και υπερβολή; Μάλλον ΟΧΙ αλλά προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Στις 24 Μαιου, δηλαδή μεταξύ των Βουλευτικών εκλογών της 21ης Μαιου και της 25ης Ιουνίου , δηλαδή τότε που είχαν καταλαγιάσει τα προεκλογικά πάθη και είχε σχεδόν οριστικοποιηθεί το εκλογικό αποτέλεσμα και η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας δημοσιεύσαμε την θέση μας για την κατάσταση της Ελληνικής Οικονομίας. Το άρθρο που είχε τίτλο «Υπάρχουν και ανησυχητικοί δείκτες στην Ελληνική Οικονομία» κατέληγε στο βασικό συμπέρασμα ότι « η κατάσταση στα πραγματικά εισοδήματα που είναι διαθέσιμα για διαβίωση και ποιότητα ζωής δεν είναι καλή».
Τι σήμαινε αυτό; Όλα τα επίσημα στοιχεία έδειχναν ότι αρκούσε μία μικρή αλλαγή προς το χειρότερο της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας για προκύψει πρόβλημα στην Ελληνική οικονομία και να πληγεί ανεπανόρθωτα ο οικογενειακός προϋπολογισμός. Ήταν δυνατόν να προβλεφθεί η επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας; Σαφώς ΝΑΙ, ήταν ήδη ορατά τα «μαύρα» σημάδια. (27 Ιουνίου, Παγκόσμια Οικονομία: Τελικά είναι θλιμμένο η χαρούμενο το χαμόγελο της Μόνα Λίζα;).
Επιγραμματικά
Στο τέλος της άνοιξης και στις αρχές του καλοκαιριού ήταν φανερό ότι οι αντί-πληθωριστικές πολιτικές (άνοδος επιτοκίων, νομισματικές πολιτικές σύσφιγξης) των κεντρικών τραπεζών είχαν μεν πετύχει να «προσγειώσουν» ομαλά την οικονομία (μείωση πληθωρισμού χωρίς ύφεση και ανεργία) αλλά είχαν πλέον φθάσει στα όρια τους.
Δύο πιθανές εξελίξεις διαφαίνονταν εκείνη την περίοδο. Είτε οι κεντρικές τράπεζες (FED, ΕΚΤ, BoE, BoJ) θα αναθεωρούσαν προς τα πάνω τον στόχο για πληθωρισμό 2% και θα γίνονταν αποδεκτή η νέα νομισματική πραγματικότητα (πληθωρισμός περίπου 4%) είτε τα υψηλά επιτόκια και οι νομισματικές πολιτικές σύσφιγξης θα παρέμεναν εν ισχύ για μακρύ χρονικό διάστημα. Στην πρώτη περίπτωση η ανάπτυξη και συνεπαγωγικά η κατανάλωση θα παρέμεναν τουλάχιστον σταθερές ενώ στην δεύτερη επιλογή θα μειώνονταν. Στις αρχές του καλοκαιριού είχε αρχίσει να γίνεται φανερό ότι οι κεντρικές τράπεζες δεν σκόπευαν να αναθεωρήσουν τον στόχο για πληθωρισμό 2% αφού η ανάπτυξη παρέμενε περίπου σταθερή και η ανεργία δεν αυξάνονταν. Συνεπώς θα συνέχιζαν να υλοποιούν αντί-πληθωριστικές πολιτικές που θα μείωναν την κατανάλωση και τον πληθωρισμό χωρίς να φοβούνται δραματική επιδείνωση του οικονομικού κλίματος. Τα μετέπειτα στοιχεία απλά επιβεβαίωσαν αυτές τις προβλέψεις. Τον Ιούλιο 2023 και σε σύγκριση με τον Ιούλιο 2022 οι εξαγωγές της χώρας μειώθηκαν 14,5% (μειώθηκε η κατανάλωση διεθνώς) και ο κύκλος του λιανικού εμπορίου κατά 7.6%. (μειώθηκε η κατανάλωση στο εσωτερικό). Η οικονομική συγκυρία επιδεινώνονταν. Και ενώ αυτά συνέβαιναν στην Δύση, η ατμομηχανή της παγκόσμιας οικονομίας η Κίνα, είναι φανερό ότι «λαχάνιασε» αφού συνεχίζει μεν να αναπτύσσεται αλλά σε ρυθμούς πολύ κάτω από τους προβλεπόμενους.
Τι σήμαιναν όλα αυτά
Ότι θα μειώνονταν η ανάγκη για ενέργεια δηλαδή για πετρέλαιο. Δεν χρειάζονταν να είναι κανείς σοφός για γνωρίζει όλα τα προαναφερόμενα και για να προβλέψει ότι επειδή τα μεγαλύτερα πετρελαιοπαραγωγά κράτη, ήτοι η Ρωσία και Σαουδική Αραβία χρειάζονταν ολοένα και περισσότερα χρήματα θα μείωναν την ημερήσια παραγωγή με στόχο να συγκρατήσουν έστω και πρόσκαιρα την διεθνή τιμή στα τωρινά επίπεδα για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα με λιγότερα έξοδα.
Το κρίσιμο σημείο
Παρά την μείωση της ημερήσιας παραγωγής πετρελαίου που αποφάσισαν και ανακοίνωσαν πρόσφατα η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία οι διεθνείς τιμές πετρελαίου παραμένουν περίπου στα ίδια επίπεδα με αυτές που ίσχυαν την αντίστοιχη χρονική περίοδο του 2022. Για να είμαστε λίγο σοβαροί. Στο μεγαλύτερο μέρος του 2023 η διεθνής τιμή πετρελαίου ήταν κατά πολύ μικρότερη από τις τιμές που ίσχυαν το 2022, όμως συνεχίσαμε σαν χώρα να αγοράζουμε πολύ ακριβά το ηλεκτρικό ρεύμα ενώ οι τιμές των προϊόντων στα ράφια των super market συνέχισαν να ανεβαίνουν.
Και η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη, τι κάνει; Για να δικαιολογήσει την ακρίβεια, κρύβεται εδώ και αρκετό καιρό πίσω από τις επιπτώσεις της ανόδου της τιμής του πετρελαίου που όπως προαναφέραμε κινείται ακόμα στις περσινές τιμές και της κλιματικής αλλαγής που προκαλεί ξηρασία κλπ.
Όμως οι αριθμοί δεν λένε ποτέ ψέματα. Παράδειγμα: Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία οι εγχώριοι παραγωγοί ρυζιού το 2021 πούλησαν ανάλογα με την ποικιλία σε ένα εύρος τιμών 0,45-0,55 Euro/Kgr με τις αντίστοιχες τιμές στα ράφια των super market να διαμορφώνονται στα 1,5-2 Euro/Kgr. Το 2022 οι τιμές παραγωγού ήταν και πάλι 0,45-0,55 Euro/Kgr αλλά οι τιμές στο ράφι έφθασαν στα 3,8-4,2 Euro/Kgr. Από το 2021 έως το 2022 τι δραματικό συνέβη την διεθνή οικονομία για να δικαιολογήσει την άνοδο στην τιμή του ρυζιού αποκλειστικά και μόνο στα ράφια των super market;.
Τέλος και για το 2023, η συγκομιδή που θα αρχίσει στα τέλη Σεπτεμβρίου προβλέπεται ότι θα πουληθεί από τους παραγωγούς στα 0,67-0,70 Euro/Kgr. Ποια θα είναι η τιμή στα ράφια των super market; Αυτό το πρόβλημα θα το λύσει η σύσκεψη που συγκάλεσε ο Κ. Σκρέκας. Όπως άλλωστε έλυσε και τα προβλήματα στις τιμές των ζυμαρικών (επίσημη αύξηση 25%), του μοσχαρίσιου (από 11 σε 14 Euro) και του χοιρινού (από 4,5 σε 6 Euro) κρέατος , των καυσίμων (ο Έλληνας καταναλωτής πληρώνει της 4η η 5η ακριβότερη βενζίνη στην Ε.Ε) κλπ. Επαναλαμβάνουμε ότι όλες αυτές οι αυξήσεις στις τιμές έγιναν με τις τιμές του πετρελαίου σταθερές.
Στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο τα δεινά που πλήττουν την πόλη και τους πολίτες αποδίδονται από τους τραγικούς στην μήνι των θεών που προκάλεσαν οι άρχοντες με τις ανίερες πράξεις τους. Για παράδειγμα: Στην κορυφαία κατά τον Αριστοτέλη τραγωδία, τον «Οιδίποδα Τύραννο» του Σοφοκλή, οι πολίτες των Θηβών βιώνουν και ζουν τραγικές καταστάσεις επειδή η πόλη τιμωρείται από τους Θεούς για τις φοβερές και τρομερές πράξεις που έχει διαπράξει ο Οιδίποδας. Πιστεύει κανείς ότι οι αρχαίοι Έλληνες τραγικοί ήταν τόσο εύπιστοι ώστε να αποδίδουν στην οργή των θεών τα προβλήματα της πόλης; Μάλλον χρησιμοποιούν την θεία μήνι ως προμετωπίδα για να κριτικάρουν με δριμύτητα και σε μαζικό ακροατήριο αλλά εκ του ασφαλούς τους Τυράννους.
Στην σύγχρονη Ελλάδα δεν χρειάζεται η επίκληση της θεϊκής οργής για να ασκηθεί καλυμμένη κριτική στην εξουσία. Ίσως έτσι είναι καλύτερα, γιατί αποφεύγονται οι τραγικές εικόνες που συνοδεύουν την απόφαση του Οιδίποδα για αυτό-κάθαρση. Εξ άλλου, στην σύγχρονη Ελλάδα για τα δεινά των πολιτών δεν φταίει ποτέ η εξουσία, πάντα φταίει κάποιος άλλος, π.χ. το αναποτελεσματικό κράτος, η τιμή του πετρελαίου, η κλιματική αλλαγή, η ξηρασία κλπ.