Ημιεπίσημες διαρροές απλά επισήμαναν την θέληση των δύο πλευρών να δημιουργηθούν «προστατευτικά κιγκλιδώματα που θα καθοδηγούν τις δύο μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου που έχουν να αντιμετωπίσουν όλο και πιο περίπλοκα και δυνητικά εκρηκτικά θέματα
Τι σημαίνουν όλες αυτές οι συναντήσεις. Συμβαίνει κάτι εξαιρετικό; Υπάρχει αποκλιμάκωση στην ένταση μεταξύ των δύο χωρών; Μάλλον ΟΧΙ, το πιθανότερο είναι ότι αυτές οι συναντήσεις γίνονται για να προετοιμάσουν την διάσκεψη των προέδρων των δύο χωρών, που θα γίνει στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα. Το γεγονός ότι ακόμα δεν έχει οριστεί ο χρόνος της διάσκεψης δεν μπορεί να θεωρηθεί καλός οιωνός, στην καλύτερη ερμηνεία σημαίνει ότι όλα είναι ακόμα ανοικτά.
Στον παρακάτω Πίνακα Ι και στην πρώτη στήλη αναφέρεται το παγκόσμιο ΑΕΠ ανά έτος, για το χρονικό διάστημα 2001-2021. Στις επόμενες στήλες το παγκόσμιο ΑΕΠ/Έτος κατανέμεται στις χώρες που το παρήγαγαν. Οι χώρες που συμπεριλαμβάνονται στον Πίνακα Ι είναι κατά τεκμήριο οι ισχυρότερες δυνάμεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Τα στοιχεία προέρχονται από την Παγκόσμια Τράπεζα (World Bank) και οι αναγραφόμενες τιμές αφορούν είτε T (Trillion- Τρισ.) είτε B (Billion- Δισ.) US$ (Δολάρια ΗΠΑ).
ΠΙΝΑΚΑΣ Ι
| ΑΕΠ (Παγ.) | ΗΠΑ | Ε.Ε | Ηνωμένο Βασίλειο | Καναδάς | Ιαπωνία | Κίνα | Ινδία | Ρωσία | |
| 2001 | 33,62 T | 10,58 T | 7,39 T | 1,64 T | 738,98 B | 4,37 T | 1,34 T | 485,44 B | 306,60 B |
| 2002 | 34,91 T | 10,93 T | 8,08 T | 1,78 T | 760,65 B | 4,18 T | 1,47 T | 514,94 B | 345,47 B |
| 2003 | 39,15 T | 11,46 T | 9,93 T | 2,06 T | 895,54 B | 4,52 T | 1,66 T | 607,70 B | 430,35 B |
| 2004 | 44,12 T | 12,22 T | 11,42 T | 2,42 T | 1,03 T | 4,89 T | 1,96 T | 709,15 B | 590,02 B |
| 2005 | 47,78 T | 13,05 T | 11,91 T | 2,54 T | 1,17 T | 4,83 T | 2,29 T | 820,38 B | 764,02 B |
| 2006 | 51,78 T | 13,82 T | 12,71 T | 2,72 T | 1,32 T | 4,60 T | 2,75 T | 940,26 B | 989,93 B |
| 2007 | 58,36 T | 14,47 T | 14,73 T | 3,11 T | 1,47 T | 4,58 T | 3,55 T | 1,22 T | 1,30 T |
| 2008 | 64,12 T | 14,77 T | 16,30 T | 2,94 T | 1,55 T | 5,11 T | 4,59 T | 1,20 T | 1,66 T |
| 2009 | 60,81 T | 14,48 T | 14,76 T | 2,43 T | 1,37 T | 5,29 T | 5,10 T | 1,34 T | 1,22 T |
| 2010 | 66,60 T | 15,05 T | 14,56 T | 2,49 T | 1,62 T | 5,76 T | 6,09 T | 1,68 T | 1,52 T |
| 2011 | 73,85 T | 15,60 T | 15,76 T | 2,67 T | 1,79 T | 6,23 T | 7,55 T | 1,82 T | 2,05 T |
| 2012 | 75,49 T | 16,25 T | 14,64 T | 2,72 T | 1,83 T | 6,27 T | 8,53 T | 1,83 T | 2,21 T |
| 2013 | 77,61 T | 16,89 T | 15,30 T | 2,80 T | 1,85 T | 5,21 T | 9,57 T | 1,86 T | 2,29 T |
| 2014 | 79,71 T | 17,55 T | 15,65 T | 3,09 T | 1,81 T | 4,90 T | 10,48 T | 2,04 T | 2,96 T |
| 2015 | 75,18 T | 18,21 T | 13,55 T | 2,96 T | 1,56 T | 4,44 T | 11,06 T | 2,10 T | 1,36 T |
| 2016 | 76,47 T | 18,70 T | 13,89 T | 2,72 T | 1,53 T | 5,00 T | 11,23 T | 2,29 T | 1,28 T |
| 2017 | 81,40 T | 19,48 T | 14,77 T | 2,70 T | 1,65 T | 4,93 T | 12,31 T | 2,65 T | 1,57 T |
| 2018 | 86,41 T | 20,53 T | 15,98 T | 2,90 T | 1,73 T | 5,04 T | 13,89 T | 2,70 T | 1,66 T |
| 2019 | 87,65 T | 21,37 T | 15,69 T | 2,88 T | 1,74 T | 5,12 T | 14,28 T | 2,83 T | 1,69 T |
| 2020 | 84,91 T | 20,89 T | 15,30 T | 2,76 T | 1,65 T | 5,04 T | 14,69 T | 2,67 T | 1,49 T |
| 2021 | 96,10 T | 23,00 T | 17,09 T | 3,19 T | 1,99 T | 4,90 Τ | 17,73 T | 3,17 T | 1,78 T |
Όπως δείχνει ο Πίνακας Ι η Κίνα στο χρονικό διάστημα 2001-2021 κάνει ένα εντυπωσιακό παραγωγικό άλμα, αφού το ΑΕΠ της χώρας αυξάνεται περίπου 11 φορές και φθάνει σε απόσταση αναπνοής από την δεύτερη θέση της παγκόσμιας κατάταξης που κατέχει διαχρονικά το ΑΕΠ της Ε.Ε. Το 2021 η Κίνα εκμεταλλεύεται την επιτυχή σε πρώτη φάση αντιμετώπιση της πανδημίας και ξεπερνά κατ’ ελάχιστο την Ε.Ε. Η Κίνα το 2021 αναδεικνύεται για πρώτη φορά στην ιστορία της δεύτερη παγκόσμια οικονομική δύναμη.
Η συμμετοχή της Συλλογικής Δύσης (ΗΠΑ-Ε.Ε-Ηνωμένο Βασίλειο-Ιαπωνία) στο παγκόσμιο ΑΕΠ μειώνεται από το 73% (2001) στο 52 % (2021) ενώ της Κίνας ακολουθεί αντίστροφη πορεία αφού αυξάνεται από 3,98 % (2001) στο 18,44 % (2021). Παρ’ ότι η παραγωγική απόσταση που χωρίζει την Κίνα από τους G-7 παραμένει ακόμα τεράστια, τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι η Κίνα έχει αποκτήσει εκείνη την αναπτυξιακή δυναμική για να απειλήσει στο μακροπρόθεσμο μέλλον την παγκόσμια οικονομική ηγεμονία της Συλλογικής Δύσης.
Οι παραγωγικές κατακτήσεις της Κίνας είναι αναμφίβολα ένα οικονομικό θαύμα που επιτεύχθηκε σε μία περίοδο πρωτοφανούς ειρήνης στην οποία τηρούνταν με θρησκευτική ευλάβεια οι κανόνες άκρατου οικονομικού φιλελευθερισμού. Η νομισματική πολιτική της ποσοτικής χαλάρωσης που εφάρμοζαν όλες οι δυτικές κεντρικές τράπεζες, των μηδενικών επιτοκίων και του χαμηλού πληθωρισμού, της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και προϊόντων, σε απλά ελληνικά η παγκοσμιοποιημένη λειτουργία της οικονομίας έδωσε την ευκαιρία στην Κίνα να δημιουργήσει μία τεράστια εξαγωγική βιομηχανία και να αναπτυχθεί κατά τρόπο πρωτόγνωρο στην νεότερη ιστορία της.
Όμως όλα αυτά πλέον αλλάζουν. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι πολιτικές των κυρώσεων περιορίζουν ήδη την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων και προϊόντων ενώ η βραχυπρόθεσμη προοπτική έχει νέο-ψυχροπολεμική διάσταση και περιλαμβάνει εντατικοποίηση των περιοριστικών πολιτικών. Η εμφάνιση του πληθωρισμού, η αύξηση των επιτοκίων σε συνδυασμό με την απόφαση των κεντρικών τραπεζών για σύσφιγξη της νομισματικής πολιτικής (περιορισμό ρευστότητας) αντικειμενικά περιορίζουν την κατανάλωση στην πλούσια Δύση. Εξελίξεις που πλήττουν ευθέως την εξαγωγική κινέζικη βιομηχανία. Απολύτως αντικειμενικά οι πολιτικοί και οικονομικοί όροι πάνω στους οποίους εδραιώθηκε και αναπτύχθηκε η κινέζικη βιομηχανία αναθεωρούνται ριζικά. Τα πρώτα δείγματα δεν επιτρέπουν εφησυχασμό για την κινέζικη ηγεσία. Η ανάπτυξη της Κίνας μετά αναπτυξιακό ξέσπασμα του 2021 δείχνει ότι «λαχανιάζει».
Κάποια στοιχεία δείχνουν ότι ίσως οι ΗΠΑ μετά από πολλά χρόνια αναπτύσσονται και πάλι με ταχύτερους ρυθμούς από την Κίνα. Η Κινέζικη ηγεσία προσπάθησε τα προηγούμενα χρόνια με νομισματικές πολιτικές έντονης ποσοτικής χαλάρωσης να δημιουργήσει μεσαία τάξη που θα απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της εσωτερικής παραγωγής. Είναι όμως δυνατόν η ποσοτική χαλάρωση και η εσωτερική κατανάλωση έστω και μίας θηριώδους πληθυσμιακά εσωτερικής αγοράς, να καλύψουν για μακρύ χρονικό διάστημα την σημαντική μείωση των εξαγωγών που αναμένεται να προκαλέσουν όλοι οι παραπάνω λόγοι; Μάλλον ΟΧΙ.
Το μεγάλο δίλημμα. Ποια θα είναι η τελική απόφαση της Κινεζικής ηγεσίας. Θα επιλέξει να συνεχίσει τον δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης αφήνοντας σε κάποια άλλη γενιά την υλοποίηση των αυτοκρατορικών οραμάτων (κυριαρχία στον Ειρηνικό, Ταιβάν, συμμαχία με την Ρωσία εναντίον της Δύσης) η θα επιλέξει την σύγκρουση με την Δύση κρίνοντας ότι η κινέζικη οικονομία έχει φθάσει στο απόγειο της. Η αναζήτηση της απάντησης θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον, ίσως στο φθινοπωρινό συνέδριο του ΚΚΚ να έχουμε την πρώτη σαφή ένδειξη.