Μόλις μία εβδομάδα νωρίτερα (2-4 Απριλίου 2008) στην σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, ο Κ. Καραμανλής έχει αντιταχθεί στην θέση των ΗΠΑ και έχει θέσει βέτο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στην συμμαχία. Αυτή ακριβώς η στάση του είχε  εκτοξεύσει την δημοτικότητα του σε πρωτοφανή δημοσκοπικά ποσοστά και παρά την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία (η Νέα Δημοκρατία  είχε 152 βουλευτές), θεωρούνταν ένας πανίσχυρος πολιτικά πρωθυπουργός αφού και η οικονομία παρά τις ανησυχητικές ενδείξεις στο παγκόσμιο γίγνεσθαι (η χρηματοπιστωτική κρίση 2008 έχει δείξει σημάδια αλλά ακόμα δεν έχει ξεσπάσει) θεωρούνταν ακόμα ισχυρή. 

Η συνεδρίαση κυλούσε ήρεμα έως την στιγμή που ο βουλευτής Αρκαδίας Πέτρος Τατούλης κοιτώντας κατάματα τον Πρωθυπουργό παίρνει τον λόγο και λέει. 

• «Ο λαός δεν χρειάζεται Καίσαρες και Χατμάνους…Αφέθηκε άπλετος χώρος για να δημιουργηθούν παραμυθίες μεταρρυθμίσεων…Οι ηθικιστικές ρητορείες μπορεί να ηχούν όμορφα, έχουν όμως ελάχιστη ουσία και μηδαμινή αποτελεσματικότητα» 

Ο Π. Τατούλης δεν είναι τυχαίο στέλεχος, προέρχεται από την μαοϊκή αριστερά (στέλεχος του ΕΚΚΕ) με αντιδικτατορική δράση και έντονη κοινωνική προσφορά. Από τα μέσα της δεκαετίας 1980 έχει συνεχή έντονη και αδιάλειπτη παρουσία στον κομματικό γίγνεσθαι της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία εκλέγεται βουλευτής Αρκαδίας από το 1990 ανελλιπώς. Διακηρύττει ριζοσπαστικές πολιτικές θέσεις οι οποίες έχουν πανελλήνια απήχηση και ακροατήριο. 

Από την αυταρέσκεια στην εσωστρέφεια

Ελάχιστοι καταλαβαίνουν εκείνη την στιγμή ότι ζουν ιστορικές στιγμές. Η συγκεκριμένη τοποθέτηση του Π. Τατούλη αλλάζει άρδην το πολιτικό κλίμα. Το κλίμα εθνικής αυταρέσκειας και υπερηφάνειας που είχε δημιουργηθεί μετά το Βουκουρέστι καταρρέει και στην επικαιρότητα επανέρχεται το νοσηρό κλίμα των σκανδάλων που εκείνη την εποχή αρχίζουν να αναδεικνύονται από την αντιπολίτευση και τα ΜΜΕ. 

Η Νέα Δημοκρατία εισέρχεται σε μία φάση έντονης εσωστρέφειας στην οποία κυριαρχεί η σκανδαλολογία που πλήττει ακόμα και την ισχνή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Τον Σεπτέμβριο 2008 διαγράφεται ο βουλευτής Δράμας Σταύρος Δαϊλάκης, επειδή άσκησε κριτική για τα σκάνδαλα του πρωθυπουργικού  περιβάλλοντος στην συνέχεια ζητά συγνώμη και επιστρέφει (Οκτώβριο 2008). Ο Π. Τατούλης διαγράφεται τον Νοέμβριο 2008. 

Τον Ιούνιο 2009 ο Κ. Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία χάνουν τις ευρωεκλογές από τον Γ. Παπανδρέου και το ΠΑ.ΣΟ.Κ που στη συνέχεια κερδίζουν και τις βουλευτικές εκλογές τον Οκτώβριο 2009 και αναλαμβάνουν την διακυβέρνηση της χώρας. 

Τον Απρίλιο 2010 ο Γ. Παπανδρέου από το Καστελόριζο ανακοινώνει στον Ελληνικό λαό ότι επειδή η χώρα αντιμετωπίζει κρίση χρέους και κινδυνεύει με χρεοκοπία, προσφεύγει για δανεισμό στον έκτακτο μηχανισμό ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ. Η μαύρη εποχή της τρόικα και των μνημονίων αρχίζει. 

Πύκνωσαν ξαφνικά τα εσωκομματικά

Την προηγούμενη εβδομάδα ο Πρωθυπουργός απέπεμψε από Υπουργό Αγροτικής ανάπτυξης τον βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας, Σπήλιο Λιβανό. Η αιτία της αποπομπής δεν ήταν η προφανής ανεπάρκεια του υπουργού (κανείς μας δεν έχει ακούσει οποιαδήποτε πρωτοβουλία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης π.χ. για το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και τις γεωργικές παραγωγές), αλλά η συμμετοχή του και η έμμεση επικρότηση των όσων ελέχθησαν σε κομματική συγκέντρωση σχετικά με τον χρηματισμό-εξαγορά των ψηφοφόρων-θυμάτων των φονικών πυρκαγιών του καλοκαιριού 2007 στον νόμο Ηλείας. 

Στην συζήτηση κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισε ο Πέτρος Δούκας, δήμαρχος Σπάρτης και στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Πέτρος Δούκας δεν είναι κάποιο τυχαίο πρόσωπο στην ανθρωπογεωγραφία της Νέας Δημοκρατίας. Γαμπρός του πρώην Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Μιλτιάδη Έβερτ, στέλεχος των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή κατηγορήθηκε και παραπέμφθηκε από την Βουλή των Ελλήνων για το σκάνδαλο Βατοπεδίου (η υπόθεση δεν προχώρησε γιατί είχε παραγραφεί). Τελικά ο Π. Δούκας δεν διαγράφηκε από την Νέα Δημοκρατία για την υπόθεση Βατοπεδίου, αλλά για τα όσα είπε πρόσφατα σχετικά με τον ρόλο του στον χρηματισμό-εξαγορά  των ψηφοφόρων. 

Αυτή την εβδομάδα διαγράφηκε από την Νέα Δημοκρατία ο ευρωβουλευτής Γιώργος Κύρτσος. 

Με εξαιρετικές σπουδές, θεωρούνταν στη δεκαετία του ‘70 ένα από τα πιο ελπιδοφόρα νέα στελέχη του ΚΚΕ, από το οποίο διαγράφεται (με απόφαση του Πολιτικού Γραφείου) το 1977. 

Επανεμφανίζεται σε διακριτό ηγετικό ρόλο στο πλευρό του Άρη Βουδούρη και την ηγεσία του Ελευθέρου Τύπου την εποχή ο Άρης Βουδούρης σε συνεργασία με τον Σ. Κόκκαλη εκπροσωπούν με τεράστια επιτυχία (αναλαμβάνοντας κρατικές δουλειές) τεχνικές εταιρείες της σοσιαλιστικής Ανατολικής Γερμανίας. Εκείνη την εποχή ο Γ. Κύρτσος με πολιτική καταγωγή από την αριστερά αλλά με αιχμηρό και ρηξικέλευθο αντί-ΠΑΣΟΚ, συντηρητικό πολιτικό λόγο, αναδεικνύεται σε πολιτικό στέλεχος πρώτης γραμμής στο χώρο της σκληροπυρηνικής δεξιάς. Το πολιτικό και επικοινωνιακό κύρος του Γ. Κύρτσου «νομιμοποιεί» στο συντηρητικό χώρο τις επιχειρηματικές δραστηριότητες του Άρη Βουδούρη που εκείνη την εποχή θεωρούνταν αμφιλεγόμενες αφού στηρίζονταν στο ασύμβατο εννοιολογικά τρίγωνο «Business–Υπαρκτός Σοσιαλισμός-Συντηρητική Παράταξη». Κινείται στο περιβάλλον των Κώστα Μητσοτάκη, Κώστα Καραμανλή, Αντώνη Σαμαρά και από το 2014 είναι ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας. 

Δύο σοβαρά εσωκομματικά προβλήματα  σε δύο συνεχόμενες εβδομάδες είναι πολλά για να θεωρηθούν ένα συγκυριακό και τυχαίο φαινόμενο. 

Βίοι εκ συμμετρίας αντίθετοι

Βίοι εκ συμμετρίας αντίθετοι. Ο Π. Τατούλης από το ΕΚΚΕ βρίσκεται στην φιλελεύθερη δεξιά και διαγράφεται από ένα συντηρητικό Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γ. Κύρτσος από το ΚΚΕ βρίσκεται στην σκληροπυρηνική δεξιά και διαγράφεται  από ένα φιλελεύθερο ηγέτη της κέντρο-δεξιάς. Το ιστορικό δράμα της συντηρητικής παράταξης που δεν μπορεί να αποφασίσει εδώ και πολλές 10-ετίες ποια είναι η ορθή γεωπολιτική επιλογή για την χώρα. 

Οι δουλικές υποκλίσεις του Π. Λαφαζάνη στον εκπρόσωπο της Gazprom την άνοιξη 2015 δεν είναι οι πρώτες, έχουν αρχίσει το 2004 με τις «χαιρετούρες» του Δ. Σιούφα στον Πρόεδρο της Gazprom. Το περιβόητο «άνοιγμα» του Κ. Καραμανλή στην Ρωσία που συνοδεύεται από επισκέψεις του  V. Putin στην Αθήνα. Κανείς δεν μπορεί να απορρίψει με βεβαιότητα την άποψη ότι το περιβόητο «άνοιγμα» στην Ρωσία δεν συνδέεται με το βέτο στο Βουκουρέστι. Εκτός από τις τεράστιες ευθύνες του Κ. Καραμανλή για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό, οι ευθύνες του είναι ακόμα πιο μεγάλες γιατί την πιο δύσκολη ώρα της χρηματοπιστωτικής κρίσης η χώρα βρέθηκε σε καθεστώς γεωπολιτικής ανυποληψίας. Ο Κ. Καραμανλής χρωστά πολλά στον Γ. Παπανδρέου που δεν έπραξε το εθνικά αυτονόητο, να φωτίσει με θεσμικά αποδεκτό τρόπο τις συνθήκες που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία. 

Σήμερα, με την κρίση στην Ουκρανία να κορυφώνεται, είναι αρκετές και σημαντικές πλέον οι ενδείξεις ότι η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη δέχεται εσωκομματικά πλήγματα από την συντηρητική συνιστώσα της που στο παρελθόν «αλληθώρισε» προς την ανατολή. Οι Χατμάνοι ξανάρχονται (ΣΣ: Χατμάνοι, ηγέτες των Ρώσων Κοζάκων)