Τέτοιοι έλληνες είμαστε εμείς και ποτέ κανείς δεν τόλμησε να μας κατηγορήσει ως ψύχραιμους και λογικούς. Ξανανακαλύψαμε την Χάγη και το Διεθνές Δικαστήριό της και όπου νάναι θα ξαναβρούμε και το Ελσίνκι που με τόση ακρισία εγκαταλείψαμε, μόνο και μόνο επειδή την διαδικασία είχε επεξεργασθεί η κυβέρνηση Σιμίτη. Αυτή η «λαομίσητη» κυβέρνηση της «διαπλοκής» και ο «αρχιερέας» της, σύμφωνα με τον σημερινό πρωθυπουργό και τους παρατρεχάμενούς του στην προσπάθειά τους να ακυρώσουν όλα όσα έγιναν από το 1996 ως το 2004… Τέλος πάντων, ό,τι έγινε, έγινε, αλλά αν πρόκειται να διαμορφωθεί νέα πολιτική απέναντι στα ελληνοτουρκικά, αυτό δεν μπορεί να γίνει με δημόσιο διάλογο μέσω δηλώσεων, τηλεοράσεων, παραθύρων κλπ. Η πρόταση του κ. Στεφανόπουλου πρέπει να αντιμετωπισθεί μόνον σαν ένα εφαλτήριο αναθεώρησης σκέψεων και γραμμής, αλλά όχι γενικά. Τα θέματα στα ελληνοτουρκικά είναι πολλά και το καθένα έχει ιδιαιτερότητες. Ο γνώμονας είναι το τι θέλουμε εμείς ως Ελλάδα σε ρεαλιστική βάση και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν τα σημερινά ειδικά γνωρίσματα της Τουρκίας και της συμπεριφοράς της. ΄Όπως, ας πούμε, ότι η Τουρκία δεν έχει υπογράψει τη διεθνή συνθήκη για το Δίκαιο της Θάλασσας. Σύμφωνα με πληροφορίες από την τουρκική πλευρά, που όμως η ακρίβειά τους είναι ελέγξιμη, το επεισόδιο με τα μαχητικά αεροπλάνα την περασμένη εβδομάδα δεν ήταν ατύχημα. ΄Εγινε κανονική αερομαχία που ξεκίνησε από τους τούρκους πιλότους και είχε σαν αποτέλεσμα να καταρριφθούν τα δύο αεροσκάφη. Η πληροφορία φαίνεται αληθοφανής -χωρίς όμως να έχει διασταυρωθεί, ούτε και μπορεί να αποδειχθεί- από το γεγονός ότι τα τουρκικά αεροπλάνα πετάνε οπλισμένα πάνω από το Αιγαίο και φυσικά ακολούθησαν και τα δικά μας, καθώς και από το ότι ο τούρκος πιλότος κουβαλούσε μαζί του το πιστόλι και άρα ήταν σε πολεμική αποστολή. Αν πράγματι δεν επρόκειτο περί ατυχήματος , αλλά περί αερομαχίας –με όλες τις επιφυλάξεις για την ακρίβεια της πληροφορίας- βρισκόμαστε μπροστά σε μία νέα κατάσταση που δεν αποκλείει την επανάληψη τέτοιων επεισοδίων ακόμη και στο άμεσο μέλλον. Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία περνάει περίοδο νευρικής κρίσης. Η συμπεριφορά του κ. Ερντογάν το αποδεικνύει αυτό, όπως και ένα δημοσίευμα στους «Νιου Γυόρκ Τάϊμς» που επισημαίνει ότι οι στρατηγοί σκέπτονται να ανατρέψουν την κυβέρνηση, αλλά η Ουάσινγκτον έχει στείλει μήνυμα ότι είναι αντίθετη. Οι μόνοι λόγοι για τους οποίους θα επενέβαιναν σήμερα οι στρατηγοί στην Τουρκία θα ήταν αν φοβόντουσαν ότι πρόκειται να ανατραπεί το κεμαλικό κοσμικό κράτος ή αν είχαν πληροφορίες ότι ο κ. Ερντογάν θα συναινούσε έμμεσα ή άμεσα στην ίδρυση κουρδικού κράτους, στο Βόρειο Ιράκ. Στην πρώτη περίπτωση οι αμερικανοί δεν έπαιρναν θέση κατά των στρατηγών, στην δεύτερη όμως πιθανότατα θα το έκαναν και γι αυτό έστειλαν και τα μηνύματα δυσαρέσκειας. Όλα αυτά λοιπόν και πολλά άλλα είναι υποχρεωμένη να λάβει υπ όψιν της η Αθήνα για να χαράξει νέα γραμμή στα ελληνοτουρκικά, γνωρίζοντας επίσης ότι τον προσεχή Οκτώβριο η ΄Αγκυρα θα δώσει εξετάσεις για την ενταξιακή της πορεία. Και οι γραμμές στην εξωτερική πολιτική δεν χαράσσονται στα παράθυρα και τα στούντιο των τηλεοράσεων. Στις σοβαρές χώρες τουλάχιστον… Αγγελος Στάγκος